سفارش بج سینه فلزی

تاریخچه بج سینه

تاریخچه بج های سینه را می توان به قرون وسطی ردیابی کرد، جایی که آنها به عنوان جواهرات در اروپا محبوب بودند و از پارچه یا فلز ساخته می شدند و روی لباس قرار می‌گرفتند. در قرن 14 و 15، بج های زیارتی رایج بود و به کسانی داده می شدند که یک زیارت را به پایان رسانده بودند. در همان زمان، بج سینه برای گدایان نیز رایج بود.

هدف آنها شناسایی افراد بی خانمان و بی بضاعت و اجازه دادن به آنها برای سفر آزادانه و جمع آوری هدایا از کلیسا با نشان دادن بج سینه خود بود. بج سینه برنجی لیوری (Livery brass badges) نیز در قرن‌های ۱۴ و ۱۵ بسیار محبوب بودند و به عنوان نشانه وفاداری به یک فرد، خانواده یا شخصیت سیاسی داده می‌شدند. در قرن نوزدهم، بج سینه برنجی بخش تقریباً ثابتی از هر یونیفرم بودند، از جمله یونیفورم مدرسه، که در بریتانیا معمولاً و هنوز بج مدرسه به صورت پارچه‌ای روی سینه کت وجود دارد.

بج سینه برنجی یک نوع رایج از نشان ها هستند که امروزه استفاده می شود. آنها معمولاً از فلز برنج ساخته می شوند و سپس با نقره یا طلا روکش می شوند. بج سینه برنجی نمادی از افتخار، شجاعت و وفاداری هستند.

در گذشته بج‌ها به‌عنوان نشان اعتبار به‌صورت کالکشن جمع‌آوری می‌شدند. این کار از سال 1980 توسط بریتانیایی‌ها آغاز شد.
اولین ثبت اختراع برای بج گیره‌ای از دوران بزرگ نوآوری، پایان قرن نوزدهم به دست آمد. در سال 1896، یک مرد آمریکایی به نام جان وسلی هیات [1]، روشی را برای پوشاندن توپ‌های بیلیارد با کلودیون [2]، محصول آزمایش‌های او با نیتروسلولز [3]، به ثبت رساند. این پوشش پلاستیک مانند، اولین پلاستیک مصنوعی جهان بود و برادرش آیزایا [4] در سال 1872 به این ماده «سلولوئید» لقب داد.

[1] John Wesley Hyatt
[2] collodion
[3] cellulose nitrate
[4] Isaiah

ورقه‌های نازکی از سلولوئید روی کاغذ گذاشته شد تا تصوری از لعاب به آن‌ها بدهد، بدون اینکه هزینه یا مهارت لازم برای تولید بج‌های با پوشش براق را داشته باشند. قبل از ظهور بج‌های گره‌ای یا بج‌های دکمه‌ای، همان‌طور که در برخی کشورها شناخته می‌شوند، مدال‌های بزرگ و پلاک گردنبند، بج‌‌های آن دوران بودند.
در ارتش‌ها نشان‌ها یا بج‌ها برای نشان دادن درجه به روی بازو یا شانه مقامات نصب و دوخته می‌شدند. همچنین سازمان‌ها از آن‌ها به‌عنوان جوایز نیز به نیروها و کارمندان خود اهدا می‌کنند. در قرون‌وسطی بج‌ها و نشان‌ها به‌اندازه جواهرات محبوب بوده‌اند. به‌عنوان نمونه می‌توان از Dunstable swan jewel نام برد یا نشان‌های ساده دیگر که از سرب یا سایر فلزات ساخته می‌شدند.